IJZERsterke Energietransitie

Na een recente voordracht over thoriumcentrales zijn we opnieuw bijgepraat over de nieuwste ontwikkelingen binnen de energietransitie. Niet over de zon, niet over de wind, maar over IJZER! Tijdens onze bijeenkomst van 14 juni vertelde Conrad Hessels met veel enthousiasme over zijn promotieonderzoek, waarmee hij Doctor werd aan de TU Eindhoven.

Omdat de zon niet altijd schijnt en de wind niet altijd waait is er grote behoefte aan een drager voor de duurzaam opgewekte energie. De energiedrager voor zowel opslag als transport, waaraan Conrad en zijn collega’s werken is ijzer. De opzienbarende conclusie: als het aan Conrad en de TUe ligt kunnen delen van Nederland al binnen 10 jaar op ijzer stoken.

Met behulp van groene waterstof wordt ijzerpoeder verbrand tot poeder van ijzeroxide (roest). De vrijkomende energie kan worden gebruikt voor verwarming (industrie, warmtenetten) of elektriciteitsopwekking (stoomturbines).

In aanwezigheid van groene waterstof wordt het roestpoeder weer omgezet in ijzerpoeder, wat opnieuw voor verbranding kan worden gebruikt. Een circulair proces van verbranding en regeneratie met een hoge efficiëntie.

Kolen- en gascentrales zijn geschikt te maken voor de verbranding en regeneratie van ijzer, en de infrastructuur voor opslag en transport van ijzer of roest is al aanwezig. Bavaria heeft al een proefinstallatie in bedrijf genomen, en volgend jaar is op de Maasvlakte een installatie van 5 MW gereed. Binnen 10 jaar kunnen delen van Nederland op ijzer stoken! Tenminste, als ijzer als energiedrager voor groene waterstof een plaats kan veroveren naast het veel minder veilige ammoniak. Behalve procesoptimalisatie en opschaling is er dus nog het nodige lobbywerk te doen.